CHAT

หน้าแรก > รวมบทความสุขภาพ > รู้จักลีเจียนแนร์ โรคร้ายที่มากับละอองน้ำ

รู้จักลีเจียนแนร์ โรคร้ายที่มากับละอองน้ำ

16 ตุลาคม 2568 • 19711 ครั้ง

โรคลีเจียนแนร์, ลีเจียนเนลโลสิส (Legionnaires Disease, Legionellosis) เป็นโรคที่หลาย ๆ คนอาจไม่คุ้นชื่อ แต่ไม่ได้อยู่ไกลตัวเราเลย เพราะเชื้อแบคทีเรียอาจปะปนอยู่กับละอองน้ำในอากาศ และอุปกรณ์ที่เกี่ยวกับน้ำ เช่น ฝักบัว, อ่างน้ำร้อน หรือระบบระบายอากาศ เป็นต้น วันนี้เรามาดูกันว่าโรคนี้เป็นอย่างไร มีความอันตรายมากน้อยขนาดไหน และมีวิธีป้องกันยังไง มาติดตามไปพร้อมกัน

โรคลีเจียนแนร์

เป็นโรคเกี่ยวกับปอดที่เกิดจากเชื้อแบคทีเรีย Legionella pneumophila ซึ่งสามารถพบได้ทั่วไปในสิ่งแวดล้อม หรืออุปกรณ์ที่เกี่ยวกับน้ำ เช่น เครื่องปรับอากาศ, เครื่องทำน้ำอุ่น, ฝักบัว, อ่างน้ำร้อน หรือสระน้ำ เป็นต้น โดยโรคลีเจียนแนร์ผู้ป่วยจะแสดงอาการภายใน 5-6 วันหลังจากได้รับเชื้อ ส่วนโรคไข้ปอนเตียกจะแสดงอาการภายใน 24-48 ชั่วโมงหลังได้รับเชื้อ

สาเหตุของโรคลีเจียนแนร์

สาเหตุของโรคนี้คือการติดเชื้อแบคทีเรีย Legionella spp. โดยเฉพาะสายพันธุ์ L. pneumophila ซึ่งเชื้อมักอาศัยอยู่ในแหล่งน้ำจืด เช่น ถังน้ำ, เครื่องปรับอากาศ, ระบบทำความเย็นในอาคารสูง, บ่อเก็บน้ำ เป็นต้น หากไม่ได้รับการบำรุงรักษาอย่างเหมาะสม เชื้อจะสามารถแพร่กระจายปะปนออกมากับละอองน้ำในอากาศได้

เชื้อ Legionella จะสามารถทนต่อคลอรีนได้ในระดับหนึ่ง และสามารถสร้างไบโอฟิล์มเคลือบผิวท่อหรือตามถังเก็บน้ำ อาจทำให้การกำจัดเชื้อเป็นเรื่องยาก หากไม่ได้ทำความสะอาดสม่ำเสมอ

โรคลีเจียนแนร์อาการเป็นอย่างไร ?

ไข้สูง

มีไข้สูง, หนาวสั่น

ปวดเมื่อยตามร่างกาย และศีรษะ

อ่อนเพลีย, เจ็บหน้าอก, หายใจลำบาก

เบื่ออาหาร, คลื่นไส้

อาเจียน, ท้องเสีย

ผู้ป่วยบางรายอาจมีภาวะปอดอักเสบในกรณีที่มีอาการรุนแรงได้

กลุ่มเสี่ยงของโรคลีเจียนแนร์

ผู้สูงอายุ

ผู้ที่สูบบุหรี่และดื่มแอลกอฮอล์

ผู้ที่มีภูมิคุ้มกันบกพร่อง

ผู้ที่มีโรคประจำตัว เช่น โรคปอด, โรคไตเรื้อรัง, โรคมะเร็ง หรือผู้ป่วยโรคเอดส์ เป็นต้น

ผู้ที่ประกอบอาชีพในสถานที่ที่มีละอองน้ำ เช่น โรงแรม, โรงพยาบาล หรือโรงงานที่ใช้เครื่องปรับอากาศขนาดใหญ่

การวินิจฉัยโรคลีเจียนแนร์

เอกซเรย์ปอด เพื่อดูการอักเสบ

ตรวจหาสารแอนติเจนของเชื้อ Legionella ในปัสสาวะ

การเพาะเชื้อจากเสมหะ

ตรวจหาแอนติบอดี้

ตรวจเลือดเพื่อหาแอนติบอดีต่อเชื้อ

การรักษาโรคลีเจียนแนร์

โรคลีเจียนแนร์รักษาได้ด้วยยาปฏิชีวนะที่ออกฤทธิ์ต่อเชื้อ Legionella spp. โดยยาที่นิยมใช้ เช่น Azithromycin, Macrolide หรือ Levofloxacine เป็นต้น ซึ่งแพทย์จะเลือกให้ตามความเหมาะสมของผู้ป่วย ส่วนใหญ่จำเป็นต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล โดยเฉพาะหากมีภาวะปอดอักเสบรุนแรงหรือมีโรคประจำตัวเดิมอยู่แล้ว

วิธีป้องกันโรคลีเจียนแนร์

ดูแลความสะอาดแหล่งน้ำภายในอาคารอยู่เสมอ

ระดับคลอรีนภายในบ่อพักน้ำ ไม่ควรน้อยกว่า 0.2 ppm.

ควรทำความสะอาดเครื่องปรับอากาศทุก ๆ 1-2 สัปดาห์

เปิดฝักบัว

หากไม่ได้ใช้ฝักบัวเป็นเวลานาน ควรเปิดทิ้งไว้เป็นระยะเวลาประมาณ 20 นาที

หลีกเลี่ยงการใช้เครื่องพ่นละอองน้ำในที่อับหรือมีการระบายอากาศไม่ดี

ตรวจสอบอุณหภูมิในถังเก็บน้ำให้อยู่ในระดับที่เชื้อไม่สามารถเจริญเติบโตได้

ถึงแม้ว่าโรคลีเจียนแนร์ จะไม่ได้เป็นโรคที่มีการแพร่กระจายจากคนสู่คน แต่เป็นโรคที่อาจอันตรายถึงชีวิตได้ การดูแลระบบน้ำและอุปกรณ์เกี่ยวกับน้ำให้สะอาด จึงเป็นสิ่งสำคัญที่ทุกคนควรใส่ใจ การรู้เท่าทันโรคนี้ไม่เพียงช่วยป้องกันตนเอง แต่ยังช่วยลดความเสี่ยงของการระบาดในสถานที่สาธารณะ เช่น โรงแรม โรงพยาบาล และอาคารสำนักงานอีกด้วย

บทความล่าสุด